Pytania o certyfikat rezydencji w Norwegii pojawiają się w kontekście nowych polskich przepisów podatkowych. Wyjaśniamy, czym jest i co daje norweski certyfikat rezydencji.
Osoby będące polskimi rezydentami maja obowiązek złożyć zeznanie podatkowe w Polsce. Wbrew obiegowym opiniom certyfikat rezydencji z Norwegii nie gwarantuje, że obowiązek rozliczania się z polskim Urzędem Skarbowym nas nie dotyczy.
W Norwegii można otrzymać dwa różne dokumenty potocznie nazywane certyfikatem rezydencji. Trzeba wiedzieć, że służą one do innych celów.
Certyfikat zameldowania
Certyfikat zameldowania w Norwegii to dokument bostedattest. Jest wydawany przez Folkeregisteret będącym częścią urzędu skarbowego. Dokument ten zaświadcza, gdzie mieszka dana osoba i od jak dawna mieszka w Norwegii. W przypadku członków rodzin mieszkających pod tym samym adresem, zaświadcza też z kim mieszka dana osoba.
Jest wysyłany w formie papierowej na adres pocztowy podatnika, jaki zarejestrowano w systemie. Otrzymuje się go zwykle w okresie od dwóch tygodni do sześciu tygodni od czasu zamówienia.
Certyfikatu nie mogą zamówić osoby posiadające numer tymczasowy, czyli D-nummer.
Certyfikat rezydencji podatkowej
Certyfikat rezydencji podatkowej w Norwegii nazywa się bekreftelse på skattemessig bosted for privatpersoner (angielskie: Certificate of Residence). Te dwa dokumenty łatwo ze sobą pomylić, również ze względu na podobną nazwę angielską.
We wniosku o certyfikat rezydencji podatkowej w Norwegii petent zaznacza między innymi na potrzeby jakiego kraju ma być wystawione zaświadczenie, do jakiego celu jest przeznaczone i jakiego okresu podatkowego ma ono dotyczyć.
Certyfikat a zeznanie podatkowe w Polsce
Posiadanie certyfikatu zameldowania w Norwegii nie jest dokumentem przesądzającym o tym, czy dana osoba posiada obowiązek złożenia w Polsce zeznania podatkowego. Również certyfikat rezydencji podatkowej nie jest dokumentem gwarantującym, iż nie należy się rozliczać z podatku w Polsce. Nawet posiadając ten dokument można być zobowiązanym do uregulowania spraw z polskim urzędem skarbowym. Podczas rozstrzygania, czy podlega się temu obowiązkowi, czy nie, liczy się bowiem całościowa sytuacja podatnika, w tym czy posiada w Polsce centrum interesów życiowych (na przykład żonę, firmę, dochody) oraz ile czasu w roku spędza faktycznie w obu krajach.
Aby dowiedzieć się więcej na temat nowych zasad podatkowych w Polsce, przeczytaj następujące artykuły:
– PODWÓJNE OPODATKOWANIE NA KONKRETNYCH PRZYKŁADACH
– UMOWA O UNIKANIU PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA Z NORWEGIĄ – CO WARTO WIEDZIEĆ?
