Zasiłek rodzicielski w Norwegii – Foreldrepenger

Zasiłek rodzicielski w Norwegii – na czym polega?

W Norwegii obowiązuje bardzo rozwinięty system socjalny. Jednym z zasiłków, z których mogą skorzystać pary, którym urodziło się dziecko jest zasiłek rodzicielski – foreldrepenger. To świadczenie, którego głównym zadaniem jest zapewnienie świeżo upieczonym rodziców źródła dochodu w tym wyjątkowym czasie.

Ile wynosi zasiłek rodzicielski w Norwegii?

Forelderpenger to zasiłek rodzicielski, który jest wypłacany przez Urząd Pracy i Polityki Socjalnej w Norwegii. Wysokość zasiłku rodzicielskiego w Norwegii jest ustalana na podstawie średniego norweskiego wynagrodzenia. W trakcie zasiłku rodzicielskiego można zyskać nawet do 100% norweskich zarobków przez okres 49 tygodni urlopu rodzicielskiego, bądź 80% norweskich zarobków przez 59 tygodni, jeśli rodzice rozdysponują urlop pomiędzy siebie.

Warunki przyznania zasiłku rodzicielskiego w Norwegii

Świadczenie należy się osobom, które były aktywne zawodowo i uzyskiwały z tego tytułu dochód w przeciągu 6 z ostatnich 10 miesięcy. Kolejny warunek to wypracowanie dochodu równego co najmniej połowie kwoty G (do maja 2019 roku jest ona ustalona na 99 858 NOK).

Dokumenty wymagane do zasiłku rodzicielskiego 

Aby ubiegać się o zasiłek rodzicielski w Norwegii, wymagana jest odpowiednia dokumentacja. W NAV należy przedstawić:

• Kartę ciąży, czyli dokument z lekarskim potwierdzeniem ciąży oraz daty porodu, który powinien być wydany po 26 tygodniu ciąży; obowiązkiem jest przetłumaczenie go na język angielskie bądź norweski;
• Akt urodzenia dziecka;
• Rejestrację pobytu rodziców w Norwegii lub pozwolenie na pobyt;
• Odcinki z pensji z ostatnich 6 przepracowanych miesięcy;
• Dokumenty, które potwierdzają, że drugi z rodziców wraca po porodzie do pracy bądź dalszej nauki.

Jak długo można pobierać zasiłek rodzicielski?

Od 1 stycznia 2019 r. wprowadzono pewne zmiany i wyjaśnienia zasad dotyczących zasiłków rodzicielskich. Przy wyborze zasiłku rodzicielskiego w niepełnym wymiarze, tj. 80% zasiłku rodzicielskiego, ilość tygodni wzrasta, z 15 tygodni do 19 tygodni.

W tym samym czasie okres wspólny jest skrócony z 26 tygodni do 18 tygodni, tak więc całkowity okres świadczenia wynosi 59 tygodni przy wyborze niższego wymiaru. Zmiana dotyczy przypadków, w których pierwszy dzień świadczenia to 1 stycznia 2019 roku lub później.

Okres macierzyński – tacierzyński lub wspólny

W Norwegii zasiłek rodzicielski jest dość skomplikowany – dlatego dokładamy starań, by wytłumaczyć przyszłym rodzicom, jakie warunki muszą spełnić, by uzyskać pełną wypłatę świadczeń. W przypadku, gdy oboje rodzice mieszkają w Norwegii okres korzystania z zasiłku rodzicielskiego rozkłada się na:

• 3 tygodnie (bezpośrednio przed porodem) obowiązkowego okresu odpoczynku dla matki, która już w tym czasie zaczyna pobierać zasiłek rodzicielski.
• Po porodzie rozpoczyna się tzw. okres macierzyński zasiłku rodzicielskiego (mødrekvote), który (w zależności od wyboru rodziców) może trwać od 15 lub 19 tygodni. Matka ma jednak obowiązek wykorzystać w pierwszej kolejności 6 tygodni urlopu macierzyńskiego – pozostałe tygodnie może odebrać w innym terminie.
• Następnie rozpoczyna się okres fedrekvote – czyli tacierzyński. W tym czasie ojciec dziecka może skorzystać również z 15 lub 19 tygodni urlopu.
• Po zakończeniu powyższych terminów nadchodzi okres wspólny, czyli fellesperiode – który rodzice mogą dowolnie podzielić między sobą. Do dyspozycji mają 16 lub 18 tygodni.

W wielu przypadkach tylko ojciec ma wypracowane prawo do zasiłku, bowiem matka mieszka w Polsce. Może wtedy przejść na urlop tacierzyński (foreldrepenger til far). Urlop ten może rozpocząć po 6 lub 14 tygodniach od narodzin dziecka, bowiem jest to okres zarezerwowany wyłącznie dla matki, o ile matka podejmie pracę na co najmniej 75% etatu lub dziennie studia na państwowej uczelni. Ojciec może w takim wypadku aplikować o 40 tygodni pełnopłatnego urlopu lub 50 tygodni ze stawką 80% wynagrodzenia.