Wszyscy pracownicy, którzy rozpoczęli pracę przed 30 października danego roku, mają prawo do 25 dni urlopu w roku urlopowym (odpowiadającym rokowi kalendarzowemu), bez względu na to, czy mają prawo do świadczenia urlopowego, czy też nie.
Skontaktuj się i otrzymaj dokładniejsze informacje!
Osoby rozpoczynające pracę po 30 października mają prawo do sześciu dni urlopu. W tygodniu jest sześć dni roboczych i to oznacza w praktyce, że 25 dni roboczych odpowiada czterem tygodniom i jednemu dniowi urlopu w ciągu roku urlopowego. Pracownik może wymagać urlopu w wymiarze do trzech następujących po sobie tygodni w głównym okresie wakacyjnym, który przypada na okres od 1 czerwca do 30 września. Pozostałą część urlopu można zrealizować łącznie. Urlop należy ustalać wcześniej, ale to pracodawca w określonych przez prawo ramach decyduje o tym, kiedy możesz zrealizować urlop.
Pracownik i pracodawca może pisemnie ustalić o przeniesieniu do 2 tygodni urlopu na następny rok urlopowy pod warunkiem zgody obydwu stron. W ten sam sposób można też ustalić wcześniejsze wykorzystanie urlopu z nadchodzącego roku urlopowego.
Można z żądać przeniesienia do 2 tygodni urlopu na następny rok, jeśli choroba uniemożliwia wykorzystanie urlopu przed końcem roku urlopowego. Żądanie to należy przedstawić w terminie do końca roku. Dni urlopu przeniesione z powodu choroby, a także w wyniku umowy z pracodawcą nie są wliczane do podstawowych 25 dni urlopowych. Liczba dni urlopu niewykorzystanych z powodu choroby, które można przenieść na rok następny to 12 dni roboczych (wliczając soboty). Zatem całkowita liczba niewykorzystanych dni urlopowych, którą możesz przenieść na następny rok urlopowy to 24 dni robocze (12 dni niewykorzystanego urlopu + 12 dni urlopu niewykorzystanego z powodu choroby).
Niewykorzystany, przewidziany prawem urlop przenoszony jest na następny rok urlopowy. Oznacza to, iż urlop nie przepada nawet jeżeli ani pracodawca, lub/ani pracownik nie wykazuje inicjatywy do wykorzystania przysługującego prawem urlopu. Wyjątkiem jest niewykorzystanie urlopu z powodu choroby lub urlopu macierzyńskiego. Wtedy wypracowane świadczenie urlopowe powinno być wypłacone pierwszego dnia wypłaty w następnym roku.
Osoby rozpoczynające pracę po 30 września mają prawo do sześciu dni urlopu.
Jeżeli dostałeś wypowiedzenie z pracy, pracodawca nie może żądać, abyś wykorzystał urlop w okresie wypowiedzenia, jeżeli jest on krótszy niż trzy miesiące.
Pracownik i pracodawca mogą pisemnie ustalić o przeniesieniu do 2 tygodni urlopu na następny rok urlopowy pod warunkiem zgody obydwu stron. W ten sam sposób można też ustalić wcześniejsze wykorzystanie urlopu
Urlop nie przepada nawet jeżeli ani pracodawca / pracownik nie wykazuje inicjatywy do wykorzystania przysługującego prawem urlopu. Wyjątkiem jest niewykorzystanie urlopu z powodu choroby lub urlopu macierzyńskiego. Wtedy wypracowane świadczenie urlopowe powinno być wypłacone pierwszego dnia wypłaty w następnym roku
Pracownik ma prawo do urlopu w przypadku:
Prawo do urlopu w związku z przyjściem na świat dziecka daje obojgu rodzicom możliwość wzięcia urlopu do ukończenia przez dziecko trzeciego roku życia. W pierwszym roku przysługuje urlop za wynagrodzeniem wypłacanym przez NAV. Pracodawca może żądać, aby urlop specjalny był wykorzystany łącznie. Jest to uzasadnione potrzebą planowania sytuacji kadrowej.
Kobietom, które karmią dziecko piersią, przysługuje prawo do przerwy w pracy trwającej tyle, ile trwa karmienie. Czas karmienia piersią jest bezpłatny.
Pracownik ma prawo do zwolnienia, jeżeli dziecko lub osoba opiekująca się dzieckiem jest chora. Prawo to obowiązuje do końca roku kalendarzowego, w którym dziecko skończy 12 lat. Pracownik ma co roku prawo do 10 wolnych dni, a jeżeli opiekuje się więcej niż dwójką dzieci -do 15 dni. Jeżeli dziecko choruje na chorobę przewlekłą lub jest niepełnosprawne, to pracownik opiekujący się takim dzieckiem ma rozszerzone prawo do zwolnienia.
Kodeks pracy reguluje prawa do uzyskania bezpłatnego urlopu w pracy. Badanie kontrolne związane z ciążą jest jedynym wyjątkiem. W tym przypadku prawo pracy przyznaje prawo do urlopu specjalnego z wynagrodzeniem. Ustawa o ubezpieczeniu społecznym (folketrygdloven) reguluje prawa związane z zasiłkami przy tego typu zwolnieniach z pracy.
Pracownik ma prawo do łącznie trzyletniego bezpłatnego zwolnienia w wypadku kształcenia się, pod warunkiem, że pracownik przepracował trzy lata, w tym dwa ostatnie u jednego pracodawcy. Aby uzyskać prawo do tego typu zwolnienia, kształcenie musi odbywać się w instytucji posiadającej zorganizowany tryb szkolenia, ale podniesienie poziomu kwalifikacji nie musi być związane ze stanowiskiem pracownika. Zwolnienia tego typu nie można wymagać, jeżeli utrudnia ono pracodawcy rozsądne planowanie działalności przedsiębiorstwa.
Pracownik ma również prawo do zwolnienia ze względu na opiekowanie się najbliższymi członkami rodziny w podeszłym wieku, przy odbywaniu służby wojskowej oraz przy sprawowaniu funkcji publicznej
W Norwegii prawo ustala, że wolne od pracy są niedziele, ruchome dni świąteczne oraz 1 maja i 17 maja. Pracownik ma prawo do normalnej pensji w ruchome dni świąteczne oraz 1 maja i 17 maja w przypadku, gdy dni te byłyby zwykłymi dniami pracy, o ile nie jesteś nieobecny w pracy dnia poprzedniego lub następnego.
Skontaktuj się, a podpowiemy, jak skomunikować się elektronicznie z urzędami w Norwegii
© 2022 ATS Anna Stankiewicz
Projekt i realizacja:
