Renta po zmarłym Norwegia

Tak zwana „renta wdowia” (gjenlevendepensjon) ma na celu zapewnić dodatkowe środki rodzinie i przysługuje ona współmałżonkowi lub partnerowi zmarłej osoby. Wypłacana jest jedynie wtedy, gdy zmarły w ciągu ostatnich pięciu lat należał do Norweskiego Systemu Ubezpieczeń Społecznych (folketrygden).

Renta wdowia przysługuje współmałżonkowi lub partnerowi zmarłej osoby w momencie, jeżeli małżeństwo lub związek trwało co najmniej pięć lat licząc wstecz od daty śmierci lub owocem tego związku były dzieci. Świadczenie przysługuje również w przypadku, jeżeli współmałżonek wychowuje dzieci zmarłej osoby z poprzedniego związku. W takiej sytuacji również musi być zachowany minimum pięcioletni okres opieki.

Istnieje możliwość, w której były małżonek również może złożyć wniosek o przyznanie renty wdowiej. Może mieć to miejsce w dwóch przypadkach. Po pierwsze, zmarły po rozwodzie nie wstąpił ponownie w związek małżeński. Po drugie, śmierć małżonka nastąpiła nie później niż 5 lat po rozwodzie, a małżeństwo trwało 25 lat (lub 15 lat, w przypadku gdy para miała wspólne dzieci.) W przypadku partnerów, którzy posiadaja wspólne dzieci (konkubinatu) świadczenie przysługuje, jeśli związek trwał minimum 15 lat, a partner zmarł nie później niż 5 lat po okresie, w jakim zamieszkał oddzielnie. Za początek konkubinatu liczy się w tym wypadku moment, w którym narodziło się pierwsze dziecko.

Wysokość gjenlevendepensjon

Wysokość gjenlevendepensjon uzależnione jest od kilku czynników. Po pierwsze, od wysokości wypracowanej emerytury przez zmarłego, a po drugie od wysokości zarobków żyjącego współmałżonka. Jeżeli dochód wynikający z zatrudnienia jest wyższy niż połowę kwoty bazowej (0,5 G), wtedy 40% nadwyżki zostanie odjęte od świadczenia. Liczy się również to, czy jesteś obecnie w nowym związku, posiadanie nowego partnera życiowego może zredukować kwotę wypłaty.

Za wypłacanie renty odpowiedzialny jest NAV. Należy jednak pamiętać, że każda sprawa traktowana jest indywidualnie.

Renta wdowia składa się ze świadczenia podstawowego oraz dodatkowego. Pełne świadczenie podstawowe należy się tylko w momencie, jeżeli zmarły przez 40 lat należał do Norweskiego Systemu Ubezpieczeń Społecznych. Zazwyczaj w takim przypadku jego wysokość równa się kwocie bazowej (G).

Na wysokość renty uzupełniającej ma wpływ liczba przepracowanych wcześniej lat oraz wysokości dochodów zmarłego.

Jak długo można pobierać gjenlevendepensjon?

Wdowią rentę można pobierać aż do momentu ponownego wstąpienia w związek małżeński / nowy nieformalny związek lub do momentu posiadania dzieci z nowym partnerem. Ponadto w momencie uzyskania prawa do świadczenia emerytalnego lub przejście na AFP (wcześniejszą emeryturę) również traci się możliwość otrzymywania gjenlevendepensjon.

O czym należy poinformować NAV?

Jeśli zajdą zmiany w wysokości dochodu żyjącego małżonka, sytuacji rodzinnej i / lub sytuacji na rynku pracy, lub taka osoba planuje przeprowadzić się za granicę, w takich sytuacjach niezwłocznie należy poinformować NAV. Takie informacje mogą mieć wpływ na wysokość wypłacanego świadczenia. Wypłata świadczenia odbywa się zazwyczaj do 20. dnia każdego miesiąca.

W przypadku, gdy zamieszkasz w Norwegii, wniosek składamy do NAV-u bezpośrednio. Jeśli mieszkasz w Polsce, to aby uzyskać świadczenia po zmarłym, musisz złożyć wniosek w Polce do ZUS, ten zaś przekseruje go do swojego norweskiego odpowiednika