Skip to main content

Rezydent podatkowy w Norwegii

Aby określić rezydenta podatkowego w Norwegii, trzeba wziąć różne kryteria pod uwagę. Zgodnie z wytycznymi Skatteetaten uznaje się, że osoba ma rezydencje podatkowa, jeżeli: ma swój dom lub główne miejsce pobytu w Norwegii, prowadzi główną działalność zawodową, w Norwegii ma centrum swoich interesów rodzinnych. Jeśli przez cały zeszły rok podatkowy byłeś rezydentem podatkowym na terenie Norwegii, nie musisz w Polsce zgłaszać tych dochodów. 

Jakie inne koszty można odliczyć mieszkając na stałe w Norwegii? Osoby, które mieszkają w Norwegii na stałe, ale nie podlegają m.in. statusowi pendler, mogą odliczyć inne koszty faktyczne. Należą do nich: 

  • Oprocentowanie długu, także tego, który został zaciągnięty w Polsce; 
  • Wszelkie ulgi rodzicielskie (m.in. 25 000 NOK na jedno dziecko, 15 000 NOK na drugie dziecko); koszty rodzicielskie muszą być udokumentowane – liczą się tutaj zarówno koszty przedszkola, opiekunki SFO; 
  • Odliczenia kosztów opieki specjalistycznej w przypadku dziecka niepełnosprawnego; 
  • Wpłata IPA, czyli na indywidualny fundusz emerytalny; 
  • Odpis datków dla wszelkich organizacji charytatywnych; 
  • Odsetki od kredytów w Polsce i Norwegii; 
  • Særfradrag – odpis szczególny, obejmujący niektóre koszty związane z chorobą;  
  • Odpis z tytułu składki na BSU (mieszkaniowy program oszczędnościowy dla młodzieży);  
  • Minstefradrag – koszty uzyskania przychodu;  
  • Personfradrag, czyli kwota wolna od podatku – odpis standardowy przy obliczaniu podatku  
  • Koszty poniesione na odzież roboczą, sprzęt niezbędny do wykonywania pracy lub szkolenia niezbędne do podwyższenia przychodu 

Dodatkowo można także skorzystać z możliwości odpisania:  

  • uprawnioną do odpisu wpłatę do publicznej kasy emerytalnej lub prywatnej kasy emerytalnej (odciąganą przez pracodawcę); 
  • uprawnioną do odpisu część składki na związki zawodowe. 

Nie wiesz którego kraju jesteś rezydentem?

Skorzystaj z naszej ankiety!