Skip to main content

Wróciłeś z Norwegii do Polski? Rozliczając się z podatku w Polsce możesz skorzystać z ulgi dla osób, które zmieniły rezydencję podatkową. Uprawnia ona do zwolnienia przychodów uzyskanych w trakcie roku do wysokości 85 528 zł.

Rozliczając się za rok podatkowy 2023 można wciąż skorzystać z ulgi na powrót, podobnie jak to miało miejsce rok wcześniej. Przysługuje ona tym osobom, które wcześniej pracowały zagranicą i tam były rezydentami podatkowymi. Nie skorzystają z niej więc ci, którzy w Norwegii byli stosunkowo krótko, a w Polsce pozostawili małżonka lub dzieci. Poniżej wyjaśniamy, kto może skorzystać z tego odpisu.

Co obejmuje ulga?

Ulga na powrót zwalnia od podatku PIT z przychodów z pracy na etacie, przychodów z umów zlecenia zawartych z firmą oraz z przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie obejmuje przychodów z:

  • z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego z wyjątkiem zasiłku macierzyńskiego (czyli nie obejmuje np. zasiłków chorobowych),
  • z umów o dzieło,
  • z praw autorskich (z wyjątkiem tych uzyskanych w ramach umowy o pracę),
  • podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • zwolnionych od podatku dochodowego (innych niż zwolnione na podstawie ulgi na powrót, np. diet i innych świadczeń z tytułu podróży służbowej, zapomogi otrzymanej w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych lub długotrwałej choroby wypłaconej z ZFŚS).

Ulga na powrót obejmuje przychody uzyskane od 1 stycznia 2023 roku i uzyskiwane w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo od początku roku następnego. Uprawnia do zwolnienia przychodów uzyskanych w trakcie roku do wysokości 85 528 zł.

Do wykorzystania przez 4 lata

Ulga na powrót obowiązuje w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania albo od początku roku następnego – wybór w tym zakresie należy do podatnika.

Z ulgi możesz skorzystać jeśli po 31 grudnia 2021 r. zmieniłeś miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegasz w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Dodatkowo nie mieszkałeś w Polsce w okresie obejmującym 3 lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym powróciłeś z zagranicy. W dużym skrócie przepisy wymagają, aby powrót do Polski poprzedzało co najmniej trzyletnie zamieszkanie w innym kraju, na przykład w Norwegii, a ten trzyletni okres powinien być poprzedzony co najmniej pięcioletnim okresem zamieszkania w Polsce.

W celu skorzystania z ulgi należy przedstawić certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia. Nie można korzystać z ulgi wielokrotnie, dotyczy ona tylko jednej zmiany miejsca zamieszkania.

Ulga może być zastosowana już w trakcie roku, ale ostatecznego jej rozliczenia dokonasz w zeznaniu rocznym. Jeśli jesteś zobowiązany do samodzielnego obliczania zaliczki lub podatku w związku z osiąganiem:

  • zagranicznych przychodów z pracy na etacie czy umów zlecenia zawartych z firmą,
  • przychodów z działalności gospodarczej, to samodzielnie stosujesz tę ulgę, wyłączając przychody nią objęte z przychodów podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli po przeprowadzce do Polski uzyskujesz przychody z pracy na etacie lub z umowy zlecenia zawartej z firmą i chcesz skorzystać z ulgi, to aby pracodawca czy zleceniodawca mógł stosować ulgę, powinieneś złożyć stosowne oświadczenie.