Wielu klientów pyta nas o kwestie wynagrodzenia za 1 i 17 maja. Wyjaśniamy, komu należy się zapłata za te dwa dni, które w Norwegii są świętami publicznymi.
Pierwszy i siedemnasty dzień maja to w norweskim Kodeksie Pracy dni szczególne. Są to jedyne dni świąteczne, za które pracodawcy powinni zapłacić. W myśl przepisów prawa pracy pracodawcy mają obowiązek wypłacić pracownikom wynagrodzenie za dni 1. i 17. maja, o ile:
– pracownik przepracował w firmie ponad 30 dni, licząc od daty konkretnego święta;
– gdyby nie święto, pracownik byłby tego dnia oczekiwany w pracy.
Oznacza to, że jeżeli dzień świąteczny przypada na przykład w niedzielę lub sobotę, która normalnie nie jest dla pracownika dniem pracującym, wynagrodzenie się nie należy. To samo dotyczy pracowników, którzy na przykład mają już podpisany kontrakt, ale ich zlecenie zaczyna się dopiero po wypadającym święcie.
Normalna stawka
Przepisy stanowią, że pracownicy upoważnieni do otrzymania wynagrodzenia za majowe dni świąteczne, powinni otrzymać „normalną stawkę”. Jeśli pracownik otrzymuje stawkę godzinową, powinien mieć zapłacone za tyle godzin, ile zwykle pracuje. Jeśli stawka zależy od wykonanej pracy, pracodawca powinien wyliczyć średnią z poprzedniego miesiąca. W przypadku wypłaty miesięcznej nie może być ona pomniejszona o zapłatę za wspomniane dni świąteczne.
Praca 1. i 17. maja
Pracownicy, którzy podejmują obowiązki 1. i/lub 17. maja, powinni otrzymać od pracodawcy zapłatę za te dni plus dodatek świąteczny. Dodatek świąteczny wynosi tyle, ile ustalono w umowie za pracę w niedziele. Jeśli takie postanowienie nie zostało wpisane do umowy o pracę, pracodawca i tak jest zobligowany do zapłacenia co najmniej 50% dodatku.
Urlop
W przypadku, gdy 1. i/lub 17. maja to dla danego pracownika dni pracujące, ma on prawo, po uzgodnieniu z pracodawcą, wziąć płatny urlop. Jeśli natomiast święta te wypadają w czasie, kiedy pracownik przebywa na urlopie, może on domagać się od pracodawcy, aby urlop został mu wydłużony o dzień lub dwa.