Skip to main content

Za które tak zwane „czerwone dni” należy ci się wynagrodzenie od norweskiego pracodawcy? Kiedy masz prawo do wolnego od pracy bądź dodatku do wynagrodzenia? Sprawdź i bądź świadomy przysługujących Ci praw.

Święta ruchome to takie, które w każdym roku mogą przypaść na inny dzień tygodnia bądź datę. Mogą tak samo wypaść w trakcie weekendu, jak i podczas zwykle pracującego dnia w tygodniu.

W Norwegii oznaczone na czerwono w kalendarzu ruchome dni świąteczne to: Nowy Rok, Boże Narodzenie i drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia, Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielkanoc, Lany Poniedziałek, Zielone Świątki, Wniebowstąpienie Pańskie, 1 maja i 17 maja.

Wolne przed świętami

W przypadku prawa do wolnego, czerwone dni świąteczne są traktowane tak samo jak niedziele. W dni poprzedzające większość świąt (tak samo jak niedziel), czas pracy jest regulowany w szczególny sposób. Dotyczy to: Wigilii Bożego Narodzenia, Wielkiej Soboty oraz dnia przed Zielonymi Świątkami. W tych dniach pracownicy powinni mieć wolne w godzinach od 15:00 do 22:00.

W przypadku niedziel oraz innych dni świątecznych niż wymienione powyżej pracownicy powinni mieć wolne w godzinach od 18:00 do 22:00. Praca w tym przedziale czasu jest traktowana tak samo, jak praca w niedziele, czyli jest dodatkowo płatna. Aby firma mogła w ogóle wykonywać zadania w tym czasie, musi udowodnić, iż praca w tym okresie jest z jakiegoś powodu niezbędna, na przykład należy dostarczyć towar na czas, utrzymać linię produkcyjną, zajmować się żywym inwentarzem, leczyć pacjentów itp.

Wolne 1 i 17 maja

Z punktu widzenia kodeksu pracy 1 i 17 maja wyróżniają się spośród innych świat. Po pierwsze, praca w dniu poprzedzającym te święta może być wykonywana tak samo jak w inne dni, czyli generalnie do godziny 22:00.

Są to również jedyne dni świąteczne, za które pracodawcy powinni zapłacić nawet w przypadku, jeśli pracownik ma pensję naliczaną godzinowo. W myśl przepisów prawa pracy pracodawcy mają obowiązek wypłacić pracownikom wynagrodzenie za dni 1. i 17. maja, o ile:

– pracownik przepracował w firmie ponad 30 dni licząc wstecz od daty konkretnego święta;

– gdyby nie święto, pracownik byłby tego dnia oczekiwany w pracy.

Oznacza to, że jeżeli dzień świąteczny przypada na przykład w niedzielę lub sobotę, która normalnie nie jest dla pracownika dniem pracującym, wynagrodzenie się nie należy. To samo dotyczy pracowników, którzy na przykład mają już podpisany kontrakt, ale ich zlecenie zaczyna się dopiero po wypadającym święcie.

Wynagrodzenie za dni świąteczne

Przepisy stanowią, że pracownicy upoważnieni do otrzymania wynagrodzenia za majowe dni świąteczne (1 i 17 maja), powinni otrzymać „normalną stawkę”. Jeśli pracownik otrzymuje stawkę godzinową, powinien mieć zapłacone za tyle godzin, ile zwykle pracuje. Jeśli stawka zależy od wykonanej pracy, pracodawca powinien wyliczyć średnią z poprzedniego miesiąca. W przypadku wypłaty miesięcznej nie może być ona pomniejszona o zapłatę za wspomniane dni świąteczne.

Pracownicy, którzy podejmują obowiązki 1. i/lub 17. maja, powinni otrzymać od pracodawcy zapłatę za te dni plus dodatek świąteczny.

Co do pozostałych ruchomych dni świątecznych, pracownicy otrzymujący stałą miesięczną pensję powinni otrzymać taką samą kwotę, niezależnie od tego, ile faktycznie dni przepracowali (pracodawca nie może im potrącać za dni świąteczne, które wypadły w ciągu tygodnia). Nieco inaczej jest w przypadku pracowników otrzymujących stawkę godzinową. Kodeks pracy nie zobowiązuje pracodawców do rekompensowania pracownikom wynagradzanych godzinowo większości dni świątecznych. Mogą o tym jednak decydować umowy zbiorowe. Jak wspomniano powyżej, inaczej jest tylko w przypadku 1 i 17 maja.