Norweski system opieki zdrowotnej przewiduje możliwość otrzymania zwrotu pieniędzy za konieczne dojazdy na leczenie oraz badania w publicznych placówkach zdrowotnych. Sprawdź, kiedy możesz aplikować o zwrot kosztów podróży.
W Norwegii można otrzymać zwrot za dojazd na badania i leczenie. Można również korzystać z dojazdów organizowanych przez gminę. Pacjenci nie posiadający frikort, czyli karty uprawniającej do darmowych usług, płacą wkład własny za dojazd realizowany w ramach regionalnego dowozu pacjentów. Wysokość wkładu własnego oraz stawki zwrotu za dojazdy ustala co roku norweski parlament.
Żeby otrzymać zwrot za dojazdy, należy się zalogować do odpowiedniej zakładki poprzez portal Helse Norge i wysłać wniosek o refundację kosztów podróży na leczenie i badania.
Dwa rodzaje dojazdów
Przepisy wyróżniają dwa rodzaje dojazdów na leczenie (pasientreiser). W pierwszym przypadku pacjent sam organizuje dojazd, a następnie wysyła wniosek o zwrot kosztów. Ta alternatywa dotyczy większości pacjentów w Norwegii.
W drugim przypadku chory korzysta ze specjalnej usługi przewozu pacjentów rezerwowanej poprzez pasientreisekontoret. Jest to biuro odpowiedzialne za organizację przewozu pacjentów w danej okolicy. Takich biur jest w Norwegii 17. Ten rodzaj dowozu przeznaczony jest dla osób, które z powodu swojego stanu zdrowia nie są w stanie podróżować własnym samochodem albo komunikacją publiczną.
Przewozy pacjentów są też oferowane tym chorym, którzy mieszkają w gminach, gdzie transport publiczny nie zapewnia możliwości dojazdu do lekarza lub na badania. Za takie dojazdy pacjent płaci wkład własny (egenandel), dokąd nie otrzyma frikort.
Za jakie dojazdy można otrzymać zwrot?
Z zasady można uzyskać zwrot według stawki kilometrowej za każdy przewidziany przez przepisy konieczny dojazd, bez względu na rodzaj transportu (np. taksówka, własny samochód, autobus). O zwrot kosztów aplikuje się po odbyciu podróży, najpóźniej po 6 miesiącach.
Warunki:
– podróż musi dotyczyć leczenia w placówce należącej do systemu publicznej opieki medycznej;
– dystans musi być większy niż 1 km w jedną stronę;
– w przypadku dojazdu transportem publicznym, podróż przebiega przez więcej niż jedną strefę.
Z zasady pokrywane są koszty dojazdów na leczenie i badania w najbliższym możliwym miejscu. Oznacza to, że jeśli pacjent sam wybierze placówkę odległą od miejsca zamieszkania, podczas gdy inna, świadcząca podobne usługi, znajduje się w jego okolicy, zwrot nie będzie przyznany. Dodatek za kilometry wylicza się używając najkrótszej możliwej trasy z punktu A do B.
W przypadku wizyt u lekarza pierwszego kontaktu i lekarza ogólnego, można uzyskać zwrot za dojazdy w granicach swojej gminy.
W przypadku logopedy, audiopedagoga, kręgarza i ortoptyka, można uzyskać zwrot za podróż w granicach gminy, jeśli specjalista ten świadczy usługi w ramach funduszu zdrowia.
Zwrot należy się też pacjentom dojeżdżającym na dializy w granicach swojej gminy lub sąsiedniej gminy współpracującej
Zwrot za dojazdy do fizjoterapeuty, psychologa bądź położnej można otrzymać, jeśli specjalista jest zatrudniony przez gminę.
Można też uzyskać zwrot kosztów między innymi za:
– podróż do najbliższej placówki medycznej w przypadku natychmiastowej potrzeby skorzystania z opieki medycznej;
– podróż w celu przetestowania nowego sprzętu medycznego (na przykład wózka inwalidzkiego, aparatu słuchowego itp.) w placówce mającej podpisaną umowę z funduszem zdrowia;
– dojazd do specjalisty, na badania laboratoryjne bądź rentgenowskie, o ile posiada się skierowanie od lekarza;
– dojazd na zatwierdzone badania kliniczne.
Przepisy przewidują też zwrot poniesionych przez pacjentów kosztów w kilku innych, stosunkowo rzadkich przypadkach.
Za jakie wyjazdy nie przysługuje zwrot?
Następujące dojazdy nie są objęte systemem zwrotu kosztów:
– do apteki i na zmianę bandaży;
– na spotkania wspierające przeznaczone dla bliskich osób zmarłych;
– na zabiegi u podologów i kosmetyczek;
– na mammografię;
– do optyka;
– do NAV;
– do dentysty (z nielicznymi wyjątkami, na przykład dojazd na zabieg dentystyczny konieczny po wypadku przy pracy);
– wyjazdy na leczenie zagraniczne, z pewnymi wyjątkami (HELFO może zatwierdzić podróż na leczenie w placówce zagranicznej, jednak zwróci jedynie kwotę, jaką pacjent wydałby na dojazd do najbliższej sobie, tożsamej placówki w Norwegii);
– na szczepienia, z wyjątkiem osób z chorobami chronicznymi, dla których szczepienia są konieczne. Nie pokrywa się dojazdów na szczepienia przeciwko COVID-19 oraz wykonywanie testów na tę chorobę.
Jeżeli masz wątpliwości, czy dojazd do danego specjalisty jest objęty systemem zwrotów, nie wahaj się go o to zapytać. Część klinik w Norwegii jest prywatna i jeśli nie posiada umowy na świadczenie usług z gminą, w której mieszkasz, może się okazać, że nie możesz się starać o zwroty za dojazd.
Frikort
Frikort, czyli kartę uprawniającą do darmowego korzystania z niektórych usług medycznych otrzymuje się wtedy, gdy w danym roku zapłaciło się za takie usługi określoną kwotę (w roku 2021 jest to 2460 NOK). Pacjent posiadający kartę jest zwolniony z opłat do końca roku kalendarzowego.
Opłaty za dojazdy na leczenie i badania wliczają się do wydatków na opiekę medyczną. Koszty własne dojazdów (egenandelene) należy zgłosić elektronicznie w ciągu 14 dni od odbycia podróży. Pacjent posiadający frikort do końca roku kalendarzowego nie płaci już wkładu własnego za dowozy pacjentów.
Wkład własny
W 2021 roku wkład własny za zwykły dojazd pacjenta na leczenie lub badania w jedną stronę wynosi 159 NOK, zaś za podróż w ramach „fritt behandlingsvalg” (pacjent sam wybiera placówkę służby zdrowia) 400 NOK.
Wkładu własnego za dojazd na leczenie nie płacą między innymi: dzieci poniżej 16-go roku życia, opiekunowie pacjentów, pacjenci leczeni z powodu chorób zakaźnych, osoby leczone z powodu wypadku przy pracy albo obrażeń doznanych podczas misji wojskowych, pacjenci udający się na codzienne leczenie psychiatryczne oraz dawcy organów udający się na badania.
Stawki zwrotów za dojazdy na leczenie i badania w 2021 r.:
Stawka standardowa: 2,70 NOK za każdy kilometr;
Stawka standardowa dla opiekuna (osoby towarzyszącej pacjentowi, który nie może podróżować samodzielnie np. z powodu niepełnosprawności) podczas podróży transportem publicznym: 2,70 NOK za kilometr, wymaga udokumentowania;
Dieta: 238 NOK dziennie;
Dodatek na zakwaterowanie: do 614 NOK dziennie, wymaga udokumentowania;
Dodatek za utracony dochód dla opiekuna: maksymalnie 143 NOK za godzinę, do 8 godzin dziennie, wymaga udokumentowania;
Z zasady wydatki mniejsze niż 100 NOK nie podlegają zwrotowi.
Pamiętaj, że podczas wizyt lekarskich masz prawo do uzyskania wszystkich potrzebnych ci informacji. W przypadku, gdy nie masz pewności co ci się należy, nie obawiaj się zadawać pytań. Nie zapominaj też, że masz prawo do obecności tłumacza podczas wizyty, musisz jedynie dać wcześniej znać do przychodni, iż potrzebujesz takiej usługi.
