Skip to main content

Norwegia wydłuża okres kwalifikacyjny decydujący o tym, czy dana osoba ma prawo do uzyskania zasiłku.

Wiele norweskich świadczeń socjalnych jest powiązanych z tym, jak długo dana osoba pozostawała członkiem systemu ubezpieczeń społecznych, czyli była zatrudniona lub pobierała zasiłek zastępujący dochód (na przykład zasiłek dla bezrobotnych lub zasiłek chorobowy). Ciągłość ubezpieczenia, czy to w Norwegii, czy w Polsce, ma znaczenie przy staraniu się o na przykład emeryturę bądź rentę.

5 lat okresu kwalifikacyjnego

Rząd norweski wprowadził zmiany przyznawania następujących zasiłków:

– rehabilitacyjnego (AAP);

– renty dla osób niepełnosprawnych;

– świadczeń dla samotnych matek lub ojców;

– emerytur;

– rent rodzinnych po zmarłym współmałżonku.

Podstawowa zmiana to wydłużenie okresu kwalifikacyjnego wymaganego do otrzymania świadczeń z trzech do pięciu lat. Okres kwalifikacyjny to czas członkostwa w systemie ubezpieczeń społecznych w Norwegii lub w Polsce (przy spełnieniu pozostałych warunków).

Zmiany dotyczą wniosków złożonych po 1. stycznia 2021. Podania złożone jeszcze w 2020 roku będą rozpatrywane według starych zasad.

Na czym w praktyce polega zmiana?

W przypadku zasiłku rehabilitacyjnego należy policzyć, czy ma się zachowaną ciągłość co najmniej pięciu lat w polskim lub norweskim systemie ubezpieczeń społecznych bezpośrednio przed złożeniem wniosku.

W przypadku renty dla osób niepełnosprawnych liczy się, czy jest zachowana ciągłość pięciu lat w polskim lub norweskim systemie ubezpieczeń społecznych w momencie doznania urazu.

Starając się o świadczenie dla samotnych matek lub ojców należy policzyć, czy jest zachowana ciągłość pięciu lat w polskim lub norweskim systemie ubezpieczeń społecznych w momencie złożenia wniosku.

U osób starających się o emeryturę lata sumują się ze sobą. Należy obliczyć, czy zostało przepracowane łącznie 5 lat. Jeżeli wnioskodawca nie wypracował całego tego okresu w Norwegii, to lata składkowe przenoszone są do ZUSu (w przypadku, gdy pracował wcześniej w Polsce i tam nabył praw emerytalnych). Świadczeniobiorca otrzyma wyrównanie w polskiej emeryturze.

W przypadku rent rodzinnych po zmarłym współmałżonku ważne jest, czy osoba zmarła była ubezpieczona w polskim lub norweskim systemie ubezpieczeń na minimum 5 lat przed śmiercią.

Masz pytania związane ze świadczeniami przyznawanymi przez NAV? Zapraszamy do kontaktu z jednym z naszych biur, znajdziemy odpowiedź !