Każdy złożony wniosek o S1 jest rozpatrywany indywidualnie przez urząd norweski. Założeniem Norwegii było, aby osoby posiadające stały numer personalny (rezydent) miały prawo do korzystania z opieki zdrowotnej na terenie Norwegii. EKUZ miał służyć w razie krótkiego leczenie w krajach EOG.
Osoby posiadające d-nummer z założenia powinny posiadać S1. Wynika to z faktu, że większość czasu spędzają poza granicami Norwegii.
Wnioski o wyżej wymienione ubezpieczenia, mogą składać zarówno osoby posiadające stały i tymczasowy numer personalny, ponieważ każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie.
Dokument S1 upoważnia do korzystania z usług zdrowotnych w innym kraju EOG. Działa na tych samych zasadach jakie obowiązują w danym kraju.
Pierwsze co należy zrobić, złożyć formularz do Helfo z odpowiednimi dokumentami.
Jeśli masz prawo do świadczeń – po 8 tygodniach otrzymasz przesyłkę z Helfo z dwoma drukami. Należy udać się z nimi do lokalnego Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia w Polsce, gdzie można otrzymać stemple.
Jeden formularz zostaje w urzędzie, drugi należy odesłać do Helfo (warto zachować podbitą kopię dla siebie).
Od tej pory można spać spokojnie. Wystarczy pamiętać, że taki dokument nie jest wieczny. Należy zwrócić uwagę na jaki okres został przyznany.
EKUZ, to skrót – Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego, która upoważnia do opieki zdrowotnej w razie nagłych przypadków we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej oraz Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Karta EKUZ jest ważna przez okres 3 lat, pod warunkiem odprowadzania składki na ubezpieczanie zdrowotne w tym samym kraju, w której otrzymaliśmy tą kartę.
Ważne jest, że taka karta przyznawana jest imiennie, czyli każdy z członków rodziny musi wyrobić ją osobiście. Karta EKUZ upoważnia do każdego zdarzenia losowego w postaci wypadku, nagłej choroby, kontuzji.
Karta nie pokryje całości świadczonej usługi, ale zapłacimy tyle ile obywatel danego kraju.
Europejska Karta Zdrowia ma swoje wady.
Nie zawsze jest honorowana w innych państwach członkowskich UE/EFTA, zwłaszcza na terenie Niemiec. Trudności zazwyczaj wynikają z niedostatecznej wiedzy po stronie zagranicznych świadczeniodawców.
Jeśli podobna sytuacja będzie miała miejsce – należy skontaktować się z instytucją ubezpieczeniową w miejscu pobytu.
Czy mieliście okazję korzystać z takiej karty?
A może wiążą się z tym historie?