Skip to main content

Fremtidsfullmakt to dokument, który upoważnia kogoś do reprezentowania Twoich interesów, gdy ty nie jesteś w stanie tego robić. Dzięki niemu zaufane osoby mogą podejmować decyzje za ciebie na przykład w sprawach finansowych lub osobistych.

Fremtidsfullmakt to dokument wykorzystywany nie tylko przez biznesmenów oraz osoby dysponujące dużym majątkiem. Sporządzenie takiego dokumentu może być pożyteczne dla każdego z nas, kto chciałby, by zaufane osoby podejmowały za niego istotne decyzje, w przypadku, gdy on nie byłby do tego zdolny. Chodzi o sytuacje takie, jak na przykład poważny wypadek, zapadnięcie na demencję czy zachorowanie na chorobę psychiczną, która ogranicza lub uniemożliwia zdolność do podejmowania decyzji.

Pełnomocnictwo tego rodzaju może być ważnym rozwiązaniem dla tych osób, które nie mają w Norwegii dużej rodziny. Pełnomocnictwa mogą udzielić również osobie mieszkającej w Polsce, ale warto, by w takim przypadku wcześniej zapoznały ją dokładnie z procedurami.

„Pełnomocnictwo na przyszłość”

Fremtidsfullmakt to rodzaj upoważnienia, z jakiego inna osoba może w przyszłości skorzystać w określonych warunkach. Ustawa określa, że „pełnomocnictwo na przyszłość” to upoważnienie dla jednej lub kilku osób do reprezentowania osoby udzielającej pełnomocnictwa po tym, jak ona nie jest w stanie dbać o swoje interesy. Fremtidsfullmakt może obejmować wszystkie dziedziny życia lub wybraną dziedzinę, na przykład decyzje w sprawach medycznych lub decyzje w sprawach finansowych.

Warunki formalne

Dokument można sporządzić samodzielnie korzystając z istniejących szablonów. Aby mieć pewność, że spełnia wymogi formalne, warto udać się do prawnika. Trzeba jednak pamiętać, iż prawnikowi za usługę należy zapłacić.

Osoba upoważniająca i upoważniona muszą mieć skończone 18 lat. Upoważnienie należy sporządzić na piśmie. Nie można upoważnić firmy czy kancelarii prawnej, ale można np. konkretnego prawnika, notariusza lub adwokata.

Przy sporządzaniu upoważnienia musi być obecnych dwóch pełnoletnich świadków, którzy podpiszą się na dokumencie. Świadkowie muszą rozumieć znaczenie podpisywanego dokumentu, nie mogą zatem być to na przykład osoby, które nie znają języka i tylko pobieżnie wyjaśniono im doniosłość upoważnienia. Świadkami nie mogą być pełnomocnik, jego małżonek, konkubent, rodzice, dzieci lub wnuki. Nie powinien to być również nikt, kto posiada własny interes w tym, aby pełnomocnictwo zostało podpisane. Może to być na przykład sąsiad, znajomy lub kolega, ale też osoba, którą słabo znamy.

Oprócz wymogów formalnych wymienionych powyżej, pełnomocnictwo powinno być opatrzone datą, a świadkowie powinni oświadczyć na piśmie, że zostało sporządzone bez nacisków osób trzecich i ze zrozumieniem jego treści. Dokument powinien zawierać także daty urodzenia i adresy osób wymienionych.

Kiedy pełnomocnictwo zaczyna obowiązywać?

Przyszłe pełnomocnictwo wchodzi w życie dopiero wówczas, gdy osoba udzielająca pełnomocnictwa znajduje się w stanie, w którym nie może sama podejmować decyzji. Jest to stan definiowany przez ustawę. Pełnomocnik podejmuje wtedy swoje obowiązki i powiadamia o tym zainteresowane osoby. Może także zwrócić się do syndyka o potwierdzenie wejścia pełnomocnictwa w życie, a syndyk wystawi wówczas zaświadczenie w tej sprawie.

Aby fremtidsfullmakt mógł być zastosowany w banku, pełnomocnik musi tam przedstawić oryginał dokumentu, dowód tożsamości  oraz zaświadczenie lekarskie stwierdzające, że osoba udzielająca pełnomocnictwa znajduje się w stanie zdefiniowanym przez prawo jako niezdolność do podejmowania decyzji.

Pełnomocnik może w imieniu udzielającego pełnomocnictwo podejmować takie decyzje, jakie mu wyznaczono, na przykład: kupować i sprzedawać akcje, opłacać rachunki, obsługiwać zadłużenie, otwierać i zamykać rachunki, sprzedać lub kupić nieruchomość. Może wnioskować o zasiłek lub wsparcie, korespondować z NAV czy domem opieki, reprezentować twoje interesy w gminie itp. Warto jest precyzyjnie określić, co może, a co nie może wchodzić w zakres decyzyjności przyszłego pełnomocnika.

Kiedy pełnomocnictwo przestaje obowiązywać?

Osoba udzielająca pełnomocnictwa może w każdej chwili wycofać pełnomocnictwo. W takim wypadku ma obowiązek od razu poinformować swojego niedoszłego pełnomocnika, że zmieniła zdanie. Odwołanie następuje wówczas, gdy udzielający pełnomocnictwa żąda zwrotu pełnomocnictwa albo je niszczy. Pełnomocnik z kolei ma obowiązek go zwrócić.

Fremtidsfullmakt zwykle wygasa w momencie śmierci osoby, która udzieliła pełnomocnictwa. Można jednak zastrzec w dokumencie, że pełnomocnik może wykonywać pewne czynności również po śmierci osoby cedującej na niego władze decyzyjną.

Chcesz wiedzieć więcej na temat udzielania pełnomocnictwa? Zgłoś się do jednego z naszych biur. Wyjaśnimy na czym polega procedura i jak jej poprawnie dopełnić.