Jeśli chcesz w Norwegii zatwierdzić swoje kompetencje zawodowe uzyskane zagranicą, zgłoś się do norweskiego Urzędu Ds. Wykształcenia Wyższego i Kompetencji.
Wcześniej uznawaniem wykształcenia i kwalifikacji z zagranicy zajmował się NOKUT, czyli Nasjonalt organ for kvalitet i utdanningen. Ta rządowa agencja podlegająca Ministerstwu Nauki i Badań jest obecnie odpowiedzialna między innymi za kontrolowanie jakości wykształcenia wyższego Norwegii. 1 stycznia 2023 roku zadania NOKUT związane z uznawaniem wykształcenia z zagranicy przyjął Urząd Ds. Wykształcenia Wyższego i Kompetencji (Direktoratet for høyere utdanning og kompetanse), w skrócie HK-dir.
Podstawowe informacje
Uznanie Twojego wykształcenia zawodowego oznacza uznanie Twoich kwalifikacji zawodowych za porównywalne z odpowiadającymi im kwalifikacjami norweskimi. Ocena wykształcenia dokonywana jest przez niezależnych ekspertów reprezentujących stronę pracodawcy, pracownika oraz systemu oświaty.
W latach 2015-2021 do NOKUT złożono 58 000 wniosków o uznanie wykształcenia z krajów EOS. Zatwierdzono 86% z nich. Najczęściej zatwierdzane zawody to: kierowca ciężarówki, pielęgniarka, lekarz, elektryk i operator dźwigu.
Od 1 stycznia 2023 roku potwierdzaniem kwalifikacji zawodowych w Norwegii zajmuje się HK-dir. To tam można otrzymać potwierdzenie, które daje lepsze szanse na znalezienie dobrze płatnej pracy w Norwegii. Kwalifikacje zawodowe z Polski mogą pochodzić ze szkoły zawodowej, technikum, szkoły policealnej lub uczelni wyższej.
Wśród zawodów, które potwierdza urząd znajdują się: betoniarz, dekarz, kelner, cieśla, fryzjer, hydraulik, kosmetyczka, kucharz, mechanik przemysłowy, mechanik samochodowy, murarz, rzeźnik, stolarz, szklarz i tapicer.
Zawody regulowane
Niektóre z zawodów w Norwegii są regulowane, co oznacza, że aby je wykonywać, nie wystarczy wyłącznie wykształcenie z Polski. Dokładnie jest ich aż… 171! Najwięcej regulowanych profesji jest w dziedzinach służby zdrowia, bezpieczeństwa i ekonomii. Regulacje dotyczą w pewnym stopniu również zawodów potwierdzonych świadectwem czeladniczym lub dyplomem uzyskania tytułu zawodowego, np. helsefagarbeider (pracownik służby zdrowia), elektriker (elektryk), teleinstallatør (instalator sieci telekomunikacyjnej) czy kranfører (operator żurawia). Aby uzyskać prawo do wykonywania takiego zawodu w Norwegii, należy złożyć podanie o autoryzację w odpowiednim urzędzie odpowiedzialnym za daną dziedzinę zawodową.
