Zanim jeszcze zacznie się sezon zamawiania kart podatkowych na nowy rok, warto przypomnieć najważniejsze kwestie dotyczące kildeskatt, czyli sposobu opodatkowania najczęściej wybieranego przez osoby rozpoczynające karierę zawodową w Norwegii.
Kildeskatt to metoda stałego opodatkowania zarobków. Został on wprowadzony 1 stycznia 2019 r. przez norweski urząd podatkowy – Skatteetaten.Nowy pracownik w Norwegii zgłasza pracodawcy oraz w Norweskim Urzędzie Skarbowym, że chce korzystać z kildeskatt i na tym kończy się jego rola. Od tej pory pracodawca pobiera co miesiąc podatek w wysokości 25%, a po zakończeniu roku podatkowego, podatnik nie ma obowiązku składania żadnego zeznania podatkowego. Podatnik korzystający z tej metody opodatkowania nie otrzymuje skattemelding i skatteoppgjør, jedynie informację podsumowującą wpłacane regularnie zaliczki na podatek.
Warunków do korzystania z kildeskatt nie spełniają podatnicy, którzy:
– W roku 2021 zarobili więcej niż 651 250 NOK (kwota za rok 2022 to 643 800 NOK). Osoby, które spodziewają się, że przekroczą ustalony limit (włączając do zarobków feriepenger oraz wszystkie podlegające opodatkowaniu benefity), powinny zaznaczyć w systemie podczas zamawiania karty podatkowej, że życzą sobie być opodatkowane na innych zasadach niż kildeskatt. W przypadku, gdy podatnik nie ma pewności, czy przekroczy w danym roku próg zarobków, może początkowo wybrać podatek liniowy jako metodę opodatkowania, a potem zmienić tę metodę na inną.
– Posiadają dochody podlegające opodatkowaniu inne niż z pracy zarobkowej, w tym na przykład: niektóre świadczenia z NAV (zasiłek chorobowy, zasiłek dla bezrobotnych, zasiłek rodzicielski itp.), dochody z działalności gospodarczej, dochody z pracy na statku, dochody z pracy na szelfie kontynentalnym, dochody uzyskane podczas pełnienia obowiązków zawodowych poza Norwegią (dotyczy to na przykład pracowników przygranicznych czy personelu dyplomatycznego), dochody z pracy na Svalbardzie, dochody z pracy w innych krajach nordyckich opodatkowane według regulacji Nordisk Trekkavtale (NT1) bądź dochody uzyskane w Norwegii, które na mocy umowy dwustronnej z innym krajem nie powinny podlegać tutaj opodatkowaniu.
Warunki do korzystania z opodatkowania tego typu spełniają podatnicy, którzy:
– uzyskują dochody z tytułu posiadania akcji norweskich spółek;
– uzyskują dochody z norweskiej emerytury bądź renty;
– uzyskują dochody z pracy jako zawodowy sportowiec lub artysta opisanej w stosownych przepisach podatkowych;
– posiadają majątek w Norwegii w postaci nieruchomości;
– uzyskują dochody z zagranicy niepodlegające opodatkowaniu w Norwegii.
